Historie van begraven in Elburg in kaart gebracht

maandag 1 september 2025

In Elburg is door de eeuwen heen op uiteenlopende plekken begraven. De ontwikkeling van begraafplaatsen in de regio weerspiegelt niet alleen de groei van de gemeente, maar ook veranderingen in wet- en regelgeving rondom begraven.

Een belangrijke aanleiding voor de aanleg van nieuwe begraafplaatsen was een Koninklijk besluit dat begraven in en rond kerken in dichtbevolkte gebieden verbood. Voor Elburg leidde dit in 1829 tot de ingebruikname van de begraafplaats aan de Nunspeterweg. Deze locatie werd meerdere malen uitgebreid en is sinds 2009 beperkt toegankelijk voor bijzettingen, dat meldt www.huisaanhuisoldebroek.nl.

In de voormalige gemeente Doornspijk werd in 1842 een begraafplaats geopend aan de Zuiderzeestraat. Door uitbreidingen in de jaren ’30 en ’80 kon deze in gebruik blijven voor de lokale bevolking. ’t Harde kreeg in 1959 een eigen begraafplaats, die na de gemeentelijke herindeling uitgroeide tot de grootste van Elburg.

De meest recente uitbreiding vond plaats in 1998 met de opening van de begraafplaats aan de Oostelijke Rondweg. Daarnaast kent Elburg nog bijzondere locaties zoals de Joodse begraafplaats op het oostelijke bolwerk, waar sinds de Tweede Wereldoorlog geen bijzettingen meer plaatsvinden.

Op meerdere plekken zijn grafkelders te vinden, waaronder op landgoed Zwaluwenburg (1379) en op het terrein van de Johannahoeve in ’t Harde. Ook historische plekken zoals kloostertuinen, kapellen en gasthuistuinen dienden in het verleden als begraafplaats. Zo biedt de regio een uniek overzicht van bijna duizend jaar begraafcultuur.